Allo,
ik noem Michel en ik hoop van u hetzelfde. Ik heb ook een weblog en een stapel andere websites en dingen verspreid over de interwebs. Ik ben woonachtig in Gent en werkzaam te UGent maar genoeg daarover want de boog kan niet altijd gespannen staan!
Mijn hobbies zijn lezen en naar series en zo kijken en op de computer prutsen en foto’s maken en intensief trainen voor het wereldrecord trekzetelzitten.
We wonen in het midden van de Waterwijk in Gent, ruwweg tussen de Vrijdagmarkt, de Sint-Jacobs-kerk en het Sluizeken.
Ons huis is ingrijpend verbouwd in 1705, maar het staat er als huis, op precies hetzelfde perceel, al sinds minstens 1325 en wellicht sinds het begin van de dertiende eeuw. We hebben een huis, een tuin, en dan nog een zestiende- of zeventiende-eeuws achterhuis, waar in de negentiende eeuw twee aparte beluikhuisjes in zaten van elke zo’n 12 m².
Van het moment dat ik een fototoestel had, wou ik insekten en spinnen fotograferen, wat wou zeggen dat ik een beter fototoestel nodig had met een macrolens.
En eens ik een fototoestel met een degelijke lens had, was ik verloren. Meer bepaald dank zij deze foto van een springstaart op een tros eieren:
Ik heb maanden aan een stuk geprobeerd om alles dat bewoog in den hof te fotograferen, zo goed en zo kwaad mogelijk (wegens gebroken rug juist rond die periode). En aangezien ik toch ongeveer een jaar thuis in mijn zetel heb moeten zitten, had ik tijd om een website te maken om die foto’s op te zetten: een tuinsafari, naar het lichtende voorbeeld van Hania’s fantastische gardensafari.net.
⁂
De eerste versie van deze website had ik zelf in mekaar gestoken met ColdFusion, in augustus 2004, en die heeft lang goed gewerkt, maar twaalf jaar later zag ik plots dit en was het onherroepelijk kapot:
Ik ben natuurlijk niet bij de pakken blijven zitten, en nauwelijks acht en een half jaar later, in december 2024, ben ik de inhoud van de oude website weer online beginnen zetten. Manueel, gereconstrueerd van wat ik op archive.org kon terugvinden, en van de backups van de foto’s die ik nog had natuurlijk.